Valeriana tripteris
Caprifoliaceae Valerianaceae
Noms en français : Valériane à feuilles trifides, Valériane triséquée.
Descripcioun :Sara baiado dins quàuqui tèms.
Valeriana tripteris & Morus alba
Valeriana tripteris
Caprifoliaceae Valerianaceae
Noms en français : Valériane à feuilles trifides, Valériane triséquée.
Descripcioun :Sara baiado dins quàuqui tèms.
Port : Erbo Taio : 10 à 40 cm Fueio : óupousado Tipe bioulougico : Emicriptoufite Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Valeriana Famiho : Caprifoliaceae Famiho classico : Valerianaceae Ordre : Dipsacales
Coulour de la flour : Blanco Petalo : 5 Ø (o loungour) enflourejado : 1,5 à 2 cm Flourido : Printèms - Estiéu
Sòu : Ca Autour basso e auto : 600 à 2600 m Aparado : Noun Mai à setèmbre
Liò : Clapas - Baus - Faio Estànci : Subremediterran à Subaupen Couroulougi : Ouroufito-Sud-Éuroupenco Ref. sc. : Valeriana tripteris L., 1753
Morus alba
Moraceae
Àutri noum : Amourié, Amouhié, Amourié-rose.
Nom en français : Mûrier blanc.
Descripcioun :L'amourié-blanc se rescontre encaro d'eici, d'eila, dins li colo e la campagno. S'èi naturalisa dins la valado dóu Rose. Se recounèis à si fueio óuvalo, en cor à la baso, e dentado. Se pòu vèire de varieta roso que ié dison amourié-rose (fotò).
Usanço :Se saup que l'amourié, que nous vèn d'Asìo dóu couchant, fuguè proun cultiva pèr abali, emé si fueio, li magnan. Aquéli d'aqui manjon rèn qu'acò. Lou fru de l'amourié-blanc se manjo pas gaire au nostre, au contro de l'amourié-negre. Li fueio soun vertuouso pèr ajuda à digeri e dourmi, pèr lucha contro li fèbre e coume remaisso doulour.
Port : Aubre Taio : 2 à 10 m Fueio : alterno Tipe bioulougico : Faneroufite Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Morus Famiho : Moraceae
Coulour de la flour : Blanco Petalo : ges Ø (o loungour) enflourejado : 15 à 30 mm Flourido : Printèms
Sòu : Ca Autour basso e auto : 0 à 400 m Aparado : Noun Abriéu à mai
Liò : Baragno - Champ - Escoumbre e proche dis oustau - Proche d'aigo Estànci : Mesoumediterran à Coulinen Couroulougi : Óurigino Asìo-Èst Ref. sc. : Morus alba L., 1753